Veel trainers vinden het lastig om zelf werkvormen te bedenken en zijn er lang mee bezig. De top-3 tijdvreters. Je bent zo creatief dat je het ene na het andere idee krijgt. Maar je bent nooit echt tevreden. Je zoekt in werkvormenboeken en krijgt allerlei werkvormen geserveerd die niet passen bij jouw onderwerp. Je blokkeert. Als je aan de deelnemers denkt, zie je voor je hoe ze de werkvorm niet leuk vinden. Toch hoeft werkvormen … lees verder

Hoe kan het dat deelnemers na een heel praktische training vertellen dat ze persoonlijk gegroeid zijn? Ze zeggen dat ze meer stralen, meer durven en beter tot hun recht komen. Ik krijg dat regelmatig te horen van deelnemers aan de opleiding train de trainer en het verbaast me altijd een beetje. Ik geef namelijk geen persoonsgerichte opleiding en dat vertel ik iedereen bij de intake. Wie voor persoonlijke groei gaat, verwijs ik graag naar andere … lees verder

Leerdoelen formuleren voelt voor veel trainers als een moetje, als een verplicht nummer. Eerlijk gezegd kan ik me dat goed voorstellen. Soms zie ik draaiboeken voorbijkomen waarin boven elk onderdeel braaf de leerdoelen verwoord staan. De bedoeling daarvan is goed; leerdoelen helpen de trainer begrijpen wat deelnemers in elk geval moeten kunnen. Maar vaak blijven de leerdoelen zo abstract dat ik toch het hele draaiboek door moet om te snappen wat de deelnemers eigenlijk gaan … lees verder

Hoe zorg je ervoor dat de deelnemers zo veel mogelijk leren in zo kort mogelijke tijd? Dat is voor mij de kernvraag van ons vak en daarom ben ik altijd op zoek naar trainingsmethoden waardoor deelnemers nog meer leren. Tijdens die zoektocht ben ik gestuit op een enorm effectieve methode: Behavior Modeling Training. Er is veel wetenschappelijk onderzoek naar gedaan en guess what? Het leereffect is heel groot! Het begint met therapie De aanzet tot … lees verder

‘Voor een opdracht moet ik 200 mensen informeren over een voor hen belangrijk onderwerp. Ze moeten de stof echt oppakken en begrijpen wat er voor hen gaat veranderen. Wie kan mij helpen aan een passende werkvorm?’ Deze vraag stond  op de LinkedIngroep van Dutch Training Professionals en ik vind het een interessante vraag. Want al word je gevraagd om een groep te ‘informeren’, je weet dat je met alleen een verhaal weinig bereikt. Als je … lees verder

Op internet vond ik een filmpje met drie scènes waarin iemand ‘nee’ zegt op een verzoek. In scènes 1 en 2 zie je de bekende valkuilen toegeven (sub-assertief reageren) of iemand afblaffen (agressief reageren). Ik vermoed dat scène 3 laat zien hoe je volgens de makers wel assertief reageert. Maar volgens mij toont dit filmpje juist het grote misverstand over assertiviteit. Je kunt de scène hieronder bekijken vanaf 1.31, maar je kunt ook de transcriptie … lees verder

De eerste dag van een training. Een nieuwe groep: managers, allemaal collega’s van elkaar. Bij de kennismaking vraag je naar leerwensen en er lijkt weinig aandacht voor elkaar. Steeds zitten er deelnemer met hun buren te rommelen en te fluisteren. Iemand tekent wat op een blaadje, zijn buur lacht erom. Je raakt geïrriteerd. Wanneer je traint, zijn er wel vaker storingen om op te lossen: een subgroep die niet gaat oefenen, iemand die net gaat … lees verder

Vroeger was ik na een training altijd doodmoe. Trainde ik twee dagen achter elkaar, dan had ik de tweede dag  hoofdpijn. Mijn oplossing was in eerste instantie om meer rust te nemen tijdens de training. Wanneer de subgroepjes lekker aan het oefenen waren, ging ik even de krant lezen. Soms zelfs de leesmap, in het éne conferentieoord dat die had. Ik zie me daar nog zitten: een beetje ongemakkelijk, omdat ik ergens wel voelde dat … lees verder

De eerste deelnemer komt binnen. Het is een grote man die een zeer stevige hand geeft. Ook verder komt hij op zijn zachtst gezegd dominant over. Je wordt een beetje bang van hem. Wat doe je? Je kunt het gedrag van je deelnemer natuurlijk negeren en denken: ‘Ach, we doen allemaal wel eens onhandig.’ Of je kunt je erdoor laten afschrikken en hem verder ontwijken. En je kunt jezelf ook berispen dat je nu al … lees verder

‘Ik ben zelf behoorlijk extravert. Wanneer ik iets uitleg, houd ik van duidelijke reacties – gezichtsuitdrukkingen, opmerkingen en vragen geven me de bevestiging dat mijn verhaal aankomt. Nu had ik laatst een ontzettend stille groep. Bij elke uitleg of vraag: lege gezichten. Om maar interactie te krijgen, ging ik hengelen bij het kleinste knikje en hummetje van deelnemers: ‘Oh Linda, is dat voor jou herkenbaar?’ Maar daar kwam niet veel uit: ‘Nou nee, niet echt … lees verder